RESURS to to bardzo popularne słowo, często budzące niepokój wśród użytkowników podnośników samochodowych.

Rozporządzenie Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 30.10.2018 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji, napraw i modernizacji UTB (Dz.U. 2018 poz. 2176) zobowiązuje użytkowników podnośników samochodowych do wyznaczania max. okresu ich eksploatacji tj. wspomnianego resursu.

Celem tego zabiegu jest głównie uporządkowanie problemu eksploatacji urządzeń o wątpliwej kondycji technicznej, często z nieznaną historią użytkowania. Na rynku polskim pracuje bowiem dość duża ilość podnośników z ponad 10-cioletnim okresem użytkowania. Niejednokrotnie są to urządzenia sprowadzone z zagranicy, używane i wycofane tam z eksploatacji na skutek braku odpowiednich badań, albo badania te nie były wykonane z uwagi na zbyt wysoki ich koszt w stosunku do wartości „wyeksploatowanego” już podnośnika.

Rozporządzenie przewiduje, że dla dźwigników, których wartość ilości cykli pracy zostanie przekroczona (zgodnie z normą EN 1493:2010 maksymalna wartość to 22 000 cykle pracy), konieczne będzie przeprowadzenie badań specjalnych, nieniszczących polegających na sprawdzeniu stanu technicznego samego podnośnika wraz z wszystkimi elementami bezpieczeństwa pracy oraz kontrolę konstrukcji (głównie przewężeń w miejscach pracy elementów ślizgowych), a także połączeń spawanych.

Taka pełna ocena stanu technicznego, a tym samym dopuszczenie podnośnika do dalszej, bezpiecznej eksploatacji, może być dokonana przez posiadającego odpowiednie uprawnienia specjalistę. Oczywistą sprawą jest, iż zakres weryfikacji technicznej i odpowiedzialność ciążącą na wykonawcy takich badań ma swoją cenę. Tutaj pojawia się więc pierwszy problem dotyczący „wiekowych” podnośników – resurs czy wymiana na nowe?

Zdecydowanie lepiej przeciwdziałać, niż później żałować

Odpowiedzialność użytkownika
Rozporządzenie dosyć precyzyjnie określa sposób obliczania czasu, kiedy to urządzenie ma być poddane szerszym badaniom „resursowym”. Jednakże pozostawiony użytkownikowi pewien margines dowolności w określaniu ilości cykli pracy dźwignika nie zwalnia go z odpowiedzialnego podejścia do tego tematu.Wcześniej odpowiedzialnością za ocenę stanu technicznego podnośnika był obarczony głównie konserwator i inspektor UDT.

Teraz odpowiedzialność ta dotyczy także w większym stopniu właściciela warsztatu. To właściciel warsztatu/użytkownik podnośnika określa okres i intensywność eksploatacji urządzenia, a tym samym odpowiada za wskazanie momentu dokonania kompleksowej diagnozy stanu technicznego podnośnika zwanej RESURSEM.

Aby określić czas przeprowadzania pełnych badań podnośnika, pod uwagę należy wziąć między innymi przeciętną ilość dziennych cykli roboczych (zwykle nie więcej niż 10 cykli na 1 zmianę) oraz maksymalny ciężar podnoszonego pojazdu.
Praktycznie wprowadzając do wzoru określającego stopień zużycia podnośnika, a tym samym określającego datę pełnego resursu „naciągane” dane odbiegające od stanu faktycznego dajemy możliwość rozszerzenia okresu użytkowania urządzenia o dowolny okres.

W tej sytuacji bierzemy na siebie pełną odpowiedzialność za konsekwencje nieprzemyślanych często decyzji. Uszkodzenie pojazdu, utrata zdrowia, a nawet śmiertelny wypadek – to naprawdę może się zdarzyć.
Warto więc pamiętać o zdrowym rozsądku i bezpieczeństwie nas samych. Jedyne rozsądne rozwiązanie to RESURS we właściwym momencie lub też wymiana podnośnika na nowy w odpowiednim czasie.

W razie pytań, prosimy o kontakt
k.fogel@italcom.com.pl, tel. 607 088 076